Een stabiele waterbalans in zwembad of vijverbegint met het meten en begrijpen van drie belangrijke parameters:

• pH-waarde: Geeft aan hoe zuur of basisch het water is. Ideaal: tussen 7,2 en 7,6.

• Alkaliniteit: De bufferende capaciteit van het water. Essentieel om schommelingen in pH te voorkomen.

• Hardheid: De hoeveelheid calcium en magnesium in het water. Te zacht water is corrosief, te hard water geeft kalkafzetting.

Deze drie elementen beïnvloeden elkaar. Als de alkaliniteit niet goed zit, kun je de pH niet stabiel krijgen. En als de pH uit balans is, werken chloor of andere ontsmettingsmiddelen niet zoals het hoort.

Wat veel mensen niet weten, is dat je pas tot een echt stabiele waterbalans in zwembad of vijver komt als de alkaliniteit in orde is. Alkaliniteit fungeert als een soort buffer die ervoor zorgt dat de pH-waarde stabiel blijft. Als de alkaliniteit te laag is, schommelt de pH snel; is ze te hoog, dan wordt de pH moeilijk aan te passen.

Daarom is het essentieel om eerst de alkaliniteit op het juiste niveau te brengen, vóór je begint met het corrigeren van de pH of het aanpassen van andere waterwaarden. Zonder die stabiele basis blijf je in een vicieuze cirkel van corrigeren en hercorrigeren.